چراغ راهنمایی افقی

چراغ‌های راهنمایی دستگاه‌های ضروری هستند که به حرکت ایمن وسایل نقلیه و عابران پیاده در جاده‌ها کمک می‌کنند. آنها از چراغ‌های قرمز، زرد و سبز برای علامت دادن به ایست، احتیاط و حرکت استفاده می‌کنند.

چراغ‌های راهنمایی افقی در کشورهای غربی مانند ایالات متحده و اروپا رایج هستند. آنها به صورت افقی چیده شده‌اند تا رانندگان بتوانند آنها را از فاصله دور به راحتی ببینند.

اولین چراغ راهنمایی در سال ۱۸۶۸ در لندن، انگلستان نصب شد. این چراغ راهنمایی با گاز و به صورت دستی کار می‌کرد. چراغ‌های راهنمایی برقی مدرن برای اولین بار در سال ۱۹۱۴ در کلیولند، اوهایو معرفی شدند و متعاقباً در سراسر جهان گسترش یافتند.

چراغ‌های راهنمایی افقی به ویژه در مناطقی که بادهای شدید دارند، مورد توجه قرار می‌گیرند، زیرا مقاومت کمتری در برابر باد نسبت به چراغ‌های عمودی دارند. آنها همچنین فضای بصری وسیع‌تری را اشغال می‌کنند و باعث می‌شوند که رانندگان بیشتر متوجه آنها شوند.