ستارهٔ داود

ستارهٔ داوود یک نماد شش‌پرِ مذهب یهودیت است. این نماد بسیار مهمی است که بر روی پرچم اسرائیل نیز دیده می‌شود.

این ستاره نشان‌دهندهٔ هویت و ایمان قوم یهود است. این نماد را می‌توان در کنیسه‌های سراسر جهان مشاهده کرد.

ستارهٔ داوود که در زبان عبری «ماگن داوود» نامیده می‌شود، نماد پادشاه داوود از اسرائیل باستان است. از قرن نوزدهم، این نماد به عنوان نمادی از وحدت و هویت قوم یهود شناخته شده است و پس از تأسیس کشور اسرائیل در سال ۱۹۴۸، به یک نماد ملی رسمی تبدیل شد.

از نظر تاریخی، این نماد نشان‌دهندهٔ رنج و مقاومت قوم یهود است. در دوران مدرن، از آن به عنوان نمادی از تنوع فرهنگی و آزادی مذهبی نیز استفاده می‌شود. این نماد به ویژه در یادبودهای هولوکاست و موزه‌های صلح به عنوان نمادی مهم استفاده می‌شود.